Sommige mensen weten meteen welke kant het op moet en zijn op hun negentiende wereldster. Anderen doen er gewoon wat langer over om hun juiste bestemming te vinden. Neem nou Jan Leysen. Deze goedgemutste Vlaming hield jarenlang huis in Soulsister. En nou was dat wel een heel succesvolle groep, die met The Way To Your Heart zelfs een heuse wereldhit aan de geschiedschrijving van de Belgenpop toevoegde. Maar het ietwat commerciële wereldje waarin Leysen zich noodgedwongen ophield ging hem meer en meer tegenstaan, zodat Soulsister enkele jaren geleden aan de geschiedenis werd prijsgegeven. Wat nu! Leysen begon iets heel anders. My Velma is een trio dat zich bezighoudt met gitaarpop, op klassieke leest geschoeid. Daar kennen we meer van, horen wij u snoeven, ook op Noorderslag/EuroSonic. Maar My Velma is echt iets bijzonders. Pop is voor Leysen en de zijnen de muziek van The Kinks, The Byrds en, vooruit, Rolling Stones. Als het maar van voor '69 is. Of na '96, want toen had je immers de absolute doorbraak van de Britpop en daarmee de terugkeer van de gitaarpop, op klassieke leest geschoeid. Inclusief mooie liedjes, en daar kan Leysen geen genoeg van krijgen. Zelf kan hij ook het een en ander aan sterke popliedjes uit de mouw schudden, zoals blijkt uit het alleraardigste debuut Exposed.