| Bob Dylan, Bob Marley, Fela Kuti, Ben Harper. Het zijn niet de
geringsten waarmee Patrice zoal vergeleken wordt. Hij trekt zich
in ieder geval graag op aan de verrichtingen van zijn grote voorgangers.
Ooit was Patrice een ordinaire rapper, maar toen hij de gitaar en
het edele ambacht van singer-songwriter eenmaal had ontdekt, was
er geen houden meer aan. Zijn invloeden wendde hij aan voor een
diep doorvoeld, roots-achtig geluid, waarin ruimte was voor zowel
reggae als een eigen opvatting van r&b. De rauwheid van Lions,
zijn debuut-EP, heeft plaats gemaakt voor een iets gepolijster,
maar nog altijd erg ambachtelijk en vooral authentiek geluid. Grote
jongens als Pino Palladino, Darryl Thompson en Cameron McVey staan
hem tegenwoordig terzijde. Patrice speelt net zo lief met een uiterst
swingende band als in zijn dooie uppie met slechts een gitaar tussen
hem en het, doorgaans dolenthousiaste, publiek.
|
|
| Bob Dylan, Bob Marley, Fela Kuti, Ben Harper. One could be compared
to lesser gods. Once Patrice was an ordinary rapper, but when he
discovered the guitar and the noble craftsmanship of singer-songwriting,
there was no stopping him. His influences became the basis of a
deeply felt, roots-kind of sound, that contained both reggae and
a personal approach to R&B. The rawness on Lions, his debut
EP, has made place for a slightly more polished but still highly
authentic sound. These days he is joined by big guys such as Pino
Palladino, Darryl Thompson and Cameron McVey. But Patrice just as
soon plays with a grooving band as all by himself with only a guitar
and the - usually - wildly enthusiastic crowd.
|
|
|
