Mando Diao (S) MAJESTY/EMI/CAPITOL SWEDEN
Wat is dat toch met Zweden? Het land dat trots mag zijn op Abba als beroemdste ingezetenen-met-enig-muzikaal-talent-en-een-bijpassende-bankrekening heeft intussen een hele dynastie voortgebracht van misschien ietsje minder succesvolle, maar wel razend enthousiaste rockers. Met de nadruk op razend, in ieder geval bij Mando Diao. Zo zag het er nog niet naar uit toen Björn Dixgard en Daniel Haglund hun eerste bandje Butler begonnen, want dat maakte flauwe softpop. Pas toen ze de goede mensen om zich heen verzamelden en beseften dat rock de enige serieuze carrière-optie voor hen was, vond hun muzikale ambitie de goede vorm. Razen, rauwdouwen, raak slaan, rammen: Mando Diao kan het.

 

What is with these Swedes? They have Abba as most famous and musically talented and incredibly rich citizens. But they also have a whole dynasty of perhaps a little less, but at least equally wildly enthusiast rockers. Especially this wild applies to Mando Diao. Björn Dixgard and Daniel Haglund's first band Butler was not all that wild, mind you. They played flimsy softpop at the time. But then they found their true love: rock. Raw wild beating rock. By Mando Diao.