Black Fag Vera 21.45 uur / Nederland Black Flag is een legendarische Amerikaanse punkband, met in de gelederen de hardwerkende Henry Roll... Heeeee! Wacht es effe! Black Fag is een Groninger cluppie dat zich gretig bezighoudt met een stevige pot noisy punkrock. HŸsker DŸ? Dead Boys? Black Flag? Die vooral dus. Het is allemaal terug te horen bij dit verrukkelijk vette zooitje ongeregeld. Het begon allemaal toen drummer Thom en gitarist Jacob ineens zonder band bleken te zitten, toen hun voorman Theo de Jong hun band Simmer had opgedoekt. Stilzitten is ook maar niks en dus klopten ze aan bij hun maatjes Dikkie, Jurgen en Petur. Gezamenlijk delen zij overigens verledens in Thud! Moonlizards en Skelter, legendarische namen in de Groninger gitaarunderground. Verwacht dus een hoop moddervette gitaarherrie, daar in hun gezamenlijke thuishaven Vera. Alwaar ook al opnames zijn gemaakt, dus je bent nog niet van Black Fag af mocht je dat soms gehoopt hebben.

Tahiti 80 Vera 22.45 uur / Frankrijk Normandië schijnt een mooie streek te wezen, maar staat nou niet direct bekend als een brandpunt in de woelige wereld van de popmuziek. Toch moeten we opletten. Want de wortels van Tahiti 80 liggen niet in de Stille Zuidzee, maar hier, in dat stille, woeste Normandië. Al zou je het niet zeggen, als je hun muziek op je in laat werken. 'Puzzle', het eigenlijke debuutalbum na wat demo-achtige eigen-beheer-probeersels, laat namelijk een eigenaardig tijdloos geluid horen. Liverpool anno '66, Los Angeles anno '67, Glasgow anno '82 wellicht? Je zou het bijna denken bij het aanhoren van die prachtige gitaarspiralen, die hemelse zangmelodieën en dat andere fraais. Invloeden van Kinks, Byrds en Beatles zijn op die manier klaargestoomd voor de volgende eeuw. Tahiti 80! En dat uit Normandië

Hefner Vera 00.00 uur / Groot-Brittannië (Too Pure/Zomba) Het is EuroSonic er vooral om te doen bands te presenteren die niet uit de geijkte popnaties Engeland en Amerika komen. Maar Engeland hoort al sinds jaar en dag bij Europa en daarom moeten we niet terugschrikken voor een strategisch geplaatste Britse band. Zoals Hefner, een opmerkelijk trio wiens platen verschijnen bij Too Pure. En wie een beetje thuis is in de wondere wereld van de Britse onafhankelijke labels, weet dat er nu even opgelet dient te worden. Want Too Pure is, of was, de uitvalsbasis van opmerkelijke bands als Stereolab, Moonshake, PJ Harvey en Long Fin Killie. De groep vulde voorprogramma's van Billy Bragg, Elliott Smith, Sebadoh en Violent Femmes, waarmee je meteen een idee krijgt van de hoek waarin we de muziek van de band moeten gooien. Geen borstklopperige Britpop dus, maar bloedsterke songs vol verleidelijke melodieën en slimme hooks op semi- akoestische basis. Een sessie vol gospelcovers voor het beroemde radioprogramma van de John Peel deed hun profiel bepaald geen kwaad. "Awe-inspiring", "bloody marvellous" en "perverted", kopte de Engelse pers al. Wie zijn de Geurtsens om dat tegen te spreken?

Chewy Vera 01.15 uur / Zwitserland (Fierce Panda) 'What took you so long?' is de titel van de debuut-cd van Chewy. Hun eigen carriere verloopt wel degelijk volgens de Blitzkrieg-strategie. Het kwartet uit Lausanne werd binnen een jaar na oprichting al getekend door het Londense label Fierce Panda, dat ook hippe Britpoptoppers als Placebo, Embrace en 3 Colours Red aan zich wist te binden. Dat is toch niet slecht voor een groep uit het doorgaans niet als invloedrijke popnatie geafficheerde Zwitserland. Hun eerste twee singles, met nog wat rondslingerende nummers verzameld op een titelloos mini- album, kregen onverwacht veel bijval in de verder toch zo chauvinistische Britse muziekpers. Anders dan je op grond daarvan zou verwachten, maakt Chewy nu niet direct Britpop - of wordt dat in hun geval weer Zwitpop? Ze noemen zelf zowel Pavement als Simon & Garfunkel als invloed, terwijl het cv van John Agnello en Julian Standen (producers van hun echte langspeeldebuut) namen als Dinosaur Jr., Screaming Trees en Lemonheads vermelden. Allemaal Amerikanen dus. Maar daar geeft Chewy wel weer een volstrekt eigen draai aan: bij de derde Alp linksaf.

WE Vera 02.30 uur / Noorwegen (Voices of Wonder/Sonic Rendezvous) Noorwegen. Dat kennen we van het prachtig zingende elektronische gezelschap Belcanto en van Biosphere, ofwel de uit Belcanto gedeserteerde Geir Jenssen. Maar dat is nou net niet de hoek waarin we het zoeken moeten. Black metal dan, nog zo'n subcultuur die in Noorwegen heftiger bloeit dan fatsoenrakkers lief is? Ook niet. Motorpsycho dan, de band die hier niet voor het eerst langskomt? Kijk, nu komen we ergens. WE is ook al zo'n luidruchtig gezelschap. Psychedelica vertaald voor hardhorenden, zo valt hun stijl enigszins te omschrijven. Tenslotte speelde het legendarische Hawkwind ooit in hun thuishaven, het Oost-Noorse Halden, met in de gelederen niemand minder dan Motšrheads boegbeeld Lemmy! Hun geest leeft voort in WE, dat steevast hoge cijfers scoort in de metal-vakpers. WE is meer dan de naam van een kledingketen, WE is heerlijke harde herrie!

Wij feliciteren EuroSonic en Noorderslag met 5 jaar live aanwezigheid op het Internet:

© 1995-2000 vi / Iprecom Groep